Segue o mar a bater,
segue e ten presa por vencer,
mira esas rochas non poden máis,
xa son area e non poden máis
Sei falar miña nai
daquel traballo daquel verán
pero xa non sei facer o pan,
eu sólo sei comer o pan
El marchouse para Laussanne,
el verame a min marchar
Quen nos aprendeu a perder, papá?
Lembra o seu nome e ese lugar,
que non dixo que hai que perdoar,
non sabía máis
Segue o mar a bater,
segue e ten presa por vencer,
mira esas rochas non poden máis,
xa son area e non poden máis
Somos netos de aquel
que xa non oe e xa non ve,
foi con vinte anos e gagnou,
contra o seu bando e gagnou
El marchouse para Laussanne,
el verame a min marchar
Quen nos aprendeu a perder, papá?
Lembra o seu nome e ese lugar,
que non dixo que hai que perdoar,
non sabía máis
